نجوایی با امام

برگرفته از کتاب: چشم به راه مهدی

*****

بسم اللّه الرحمن الرحیم

اماما، عاشق توییم و دوستدار دوستاران تو و خاک پای منتظران تو، اما فسوسا که خود، خانه دل را برای انتظار تو مهیا نساخته ایم.

اماما، با مژگان نروبیده ایم گرد راه را، با اشک، نشسته ایم غبار دل را.

اماما، نروبیده ایم غبار گناه از دل، اما عاشقیم، نمی دانیم این عشق سوزان، در کجای جانمان جای گرفته که بی تابمان کرده.

اماما، شرمنده ایم که خانه دل را برای حکمرانی تو، پاک نساخته ایم.

اماما، از کاروان عاشقان تو، عقب مانده ایم. مرکب راهوار نداریم که به این کاروان شورانگیز، دست یابیم.

اماما، راه، پیچاپیچ است و پر از گردنه های هراس انگیز، ما، بی پا افزار و توشه، سرگردان.

اماما، خمینی آمد و گزید و برد و ما پس مانده ها و وازده ها، ترسیم که هیچگاه به آن آستان جلال راه نیابیم و غبار شویم و در هوا معلق و سرگردان، نه آرامشی، نه قراری، نه پناهی و نه منزلی.

اماما، بیم آن را داریم در عمق شب، گم شویم و گرفتار رهزنان.

اماما، می